Mentor, curator, bewindvoerder, wat is eigenlijk het verschil? In een paar zinnen maakt Josephine een onderscheid tussen de drie functies die Reeling in huis heeft.

“Curatele, bewind en mentorschap zijn verschillende mogelijkheden om mensen te beschermen die zelf geen goede beslissingen kunnen nemen. Bijvoorbeeld door een verstandelijke beperking, psychiatrische aandoening of dementie. Bewind is voor wie zijn financiële zaken niet zelf kan regelen. Een mentor kijkt of de begeleiding, verzorging en de plek in de instelling passen bij de cliënt. Curatele is bedoeld voor mensen die hun financiële en persoonlijke zaken niet (meer) zelf kunnen regelen en beschermingsbewind of mentorschap niet volstaat. Die mensen zijn handelingsonbekwaam.”

Bewindvoerders en mentoren onder een dak

Volgens Josephine is het van grote meerwaarde dat Reeling bewindvoerders en mentoren onder één dak heeft. “De lijnen zijn kort. Ik kan snel schakelen met de bewindvoerder als er vragen zijn over financiën rondom bijvoorbeeld een verhuizing of vakantie.”

Ze voegt daar aan toe dat curatele bij Reeling altijd gesplitst is in twee personen. “Er staat nooit één persoon als curator naast de cliënt. Dat is bij ons gescheiden van elkaar. Zorgverlening en financiën zijn twee verschillende zaken en daarom kijken er in dat geval twee personen naar de belangen van de cliënt.”

Ik sta naast de cliënt

Een mentor wordt aangesteld door de rechter en is verantwoordelijk voor de verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding van de cliënt. “Als professionele mentor sta ik altijd naast de cliënt. Samen kijken we naar zijn of haar zorgbehoefte. Als een cliënt bijvoorbeeld geen eigen netwerk heeft, bepalen we met wie overleg gevoerd wordt en wie de verantwoording neemt. In veel gevallen ben ik dat.” Josephine legt uit dat een mentor er alleen is bij leven. “Het is belangrijk om zo precies mogelijk te weten wat de cliënt wil, daarom is een goede band erg belangrijk.”

Kwaliteit van leven

“Bij elke naam heb ik meteen een gezicht en een beeld van het dossier. Voor mij is die betrokkenheid een voorwaarde om mijn werk goed te doen. Ik ben een professionele mentor, geen maatje. Ik zet in op de kwaliteit van leven en ben aanwezig bij besprekingen met de zorgaanbieder, leg het medische beleid vast samen met de arts, bespreek het zorgplan, controleer of de doelen in het plan ook goed worden uitgevoerd, ondersteun de cliënt bij een medische behandeling en help bij de keuze voor de juiste woonvorm. ”

Werkervaring en levenservaring

Josephine studeerde HBO inrichtingswerk (SPH) en heeft veel werkervaring binnen zorg & welzijn. Vooral de werkervaring in combinatie met een flinke dosis levenservaring zijn belangrijke voorwaarden om dit werk goed te kunnen doen. “Je moet je verplaatsen in de cliënt, maar ook in de begeleiding en eventuele familiebanden. Daarnaast ligt er een nadruk op samen met de cliënt vooruit denken richting de (nabije) toekomst en wensen laten vastleggen. Het is dankbaar om dat te doen. Je ziet dat het mensen zoveel rust kan geven”, zegt Josephine met een glimlach.